Ψηλά το κεφάλι

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε 80-64 από τη Φενέμπαχτσε στον τελικό του Final Four της Ευρωλίγκας που έγινε στην Πόλη μπροστά σε 13.000 οπαδούς της τουρκικής ομάδας.

Οι πρωταθλητές Ελλάδος έκαναν για ακόμη μια φορά κατάθεση ψυχής, αλλά δεν κατάφεραν να ανατρέψουν και πάλι τα προγνωστικά και γνώρισαν την ήττα με 16 πόντους διαφορά. Πλέον, αυτός ήταν ο πέμπτος τελικός για τους Πειραιώτες πέμπτος τελικός τα τελευταία εννιά χρόνια.

Το ματς δεν άρχισε καλά για τους Πειραιώτες με τον Κάλινιτς να κάνει τεράστια ζημιά πετυχαίνοντας εννιά πόντους στο ξεκίνημα και το δεκάλεπτο να λήγει 26-18. Στη δεύτερη περίοδο ο Ολυμπιακός ανέτρεψε την κατάσταση, πλησίασε στους δύο πόντους, αλλά και πάλι η Φενέρ είχες τις απαντήσεις για το 39-34 του ημιχρόνου.

Στο τρίτο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός μείωσε και πάλι στους τέσσερις πόντους και όλα έδειχναν πως ακόμη μια τεράστια ανατροπή ερχόταν. Όμως, η εκνευριστική ευστοχία της τουρκικής ομάδας πίσω από τα 6.75, έστειλε τη διαφορά πάνω από τους δέκα πόντους και κάπου εκεί όλα τελείωσαν με την Φενέρ να φτάνει στην κατάκτηση του τίτλου επικρατώντας 80-64.

OI ΠΟΝΤΟΙ

Τα δεκάλεπτα: 26-18, 39-34, 60-48, 80-64

Φενέρμπαχτσε (Ομπράντοβιτς): Ούντο 10 , Μαχμούτογλου, Άντιτς 4 (1), Μπογκντάνοβιτς 17 (3), Σλούκας 3, Νάναλι 2, Βέσελι 8 , Κάλινιτς 17, Ντίξον 8 (2), Ντουβερίογλου, Ντατόμε 11 (2).

Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Γκριν 7 (1), Μπιρτς 14, Γιανγκ, Τολιόπουλος 3 (1), Σπανούλης 9 (2 τρ., 8 ασ.), Γουότερς 2, Αγραβάνης, Μιλουτίνοφ 10, Πρίντεζης 7 (1), Παπανικολάου 3 (1), Μάντζαρης 9 (3).

ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: «Θέλω να συγχαρώ τους παίκτες μας που έφεραν την ομάδα μέχρι τον τελικό. Είμαι πολύ περήφανος για τους παίκτες μου και τον τρόπο που έπαιξαν μέχρι τώρα. Δώσαμε τέσσερα νοκ άουτ ματς για να γίνουμε πρωταθλητές. Αναφέρομαι στα παιχνίδια των play offs όπου ήμασταν πίσω με 2-1 απέναντι στην Εφές. Θέλαμε τέσσερις νίκες από τότε για να γίνουμε πρωταθλητές. Κερδίσαμε τα τρία από τα τέσσερα αυτά ματς, αλλά στο τέλος δεν είχαμε το κάτι παραπάνω για να πάρουμε τον τίτλο. Ασφαλώς υπάρχει μικρή απογοήτευση, αλλά έχουμε και μεγάλη περηφάνια για το πώς παίξαμε και το ότι η ομάδα επέστρεψε στο Final Four και έπαιξε στον τελικό. Θέλω να συγχαρώ τη Φενέρμπαχτσε, για τον τίτλο της πρωταθλήτριας. Το άξιζαν, έπαιξαν καλύτερα στο δεύτερο μέρος και πήραν το τρόπαιο».

Για την ατμόσφαιρα, είπε: «Στα δύο τελευταία Final Four παίξαμε στην έδρα του αντιπάλου στον τελικό. Το ‘Σινάν Ερντέμ’ δεν είναι έδρα της Φενέρ, αλλά οι περισσότεροι οπαδοί ήταν της Φενέρ. Αυτό δυσκόλεψε το έργο μας, αλλά πιστεύω πως έχουμε παίξει πολλά παιχνίδια σε δύσκολες έδρες, με θορυβώδες πλήθος. Σίγουρα αυτό που ζήσαμε θα μας βοηθήσει για το μέλλον».

Ερωτηθείς για το αν υπάρχει κάποιο μάθημα για την ομάδα του, απάντησε: «Πιστεύω πως όπως πήγε το ματς μάς έδωσε πολλά μακρινά σουτ. Η Φενέρ δεν άφησε πολλά λέι απ. Πετύχαμε πολλούς πόντους από μις ματς με πάσες στον ψηλό, αλλά χάσαμε πολλά μακρινά σουτ και πολλά λέι απ. Θεωρώ πως η σημαντική στιγμή ήταν η τρίτη περίοδος, όταν πλησιάσαμε στους 4 πόντους και τους στείλαμε εύκολα στις βολές. Η διαφορά από τους 4 πόντους πήγε σε διψήφια διαφορά. Ήταν φάουλ, δεν διαμαρτύρομαι. Εκεί η Φενέρ δεν μπορούσε να σκοράρει και πήρε πόντους από τη γραμμή. Θα πρέπει σε τέτοια σημεία να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι».

ΕΡΙΚ ΓΚΡΙΝ: «Η άμυνα ήταν το ‘κλειδί’, η άμυνά τους ήταν καλή. Ο Ούντο ήταν καταπληκτικός, έλεγξε το παιχνίδι σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης. Έτσι είναι, όμως, το μπάσκετ... Πρέπει να μάθουμε από το αποψινό παιχνίδι και να προχωρήσουμε. Η συμμετοχή μου στο Final 4 ήταν μία απίστευτη εμπειρία. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου, αλλά θα ήθελα να μου δοθεί ξανά αυτή η ευκαιρία να παίξω ξανά σε τελικό Final 4. Έχουμε υπέροχη σεζόν, ξεπεράσαμε τραυματισμούς, μείναμε μαζί, ξεπεράσαμε το μεγάλο εμπόδιο της ΤΣΣΚΑ και φτάσαμε ως εδώ».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ: «Έτσι είναι η ζωή, δεν γίνεται κάθε χρόνο να ερχόμαστε εδώ και να σηκώνουμε τις κούπες. Δεν παίζουμε μόνοι μας. Και η Φενέρμπαχτσε έχει πάει σε τρία σερί Final Four. Πέρυσι το έχασε για ένα σουτ. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για αυτό που κάναμε. Να γίνουμε καλύτεροι, να πάμε πάλι στο Final Four και αν μας δοθεί η ευκαιρία να το κερδίσουμε. Δεν θέλω να σταθώ σε ένα γεγονός. Πολλά μπορεί να φταίνε. Και εγώ φταίω αρκετά. Νιώθω υπεύθυνος. Η Φενέρμπαχτσε ήταν πολύ εύστοχη. Ρισκάραμε κάποια σουτ. Δεν θέλω να το ρίχνω στην τύχη, αλλά καμία ομάδα δεν μπορεί να πάρει ευρωπαϊκό χωρίς τύχη», είπε αρχικά. Σε βάθος χρόνου θα μας μείνει η περηφάνια. Αν μας έλεγαν το '11 ότι θα έχουμε πάμε σε τέσσερα Final Four και θα έχουμε πάρει δύο τίτλους θα ήταν σπουδαίο. Η ΤΣΣΚΑ τόσα χρόνια έχει πάρει ένα, η Ρεάλ ένα, η Φενέρ τόσα χρόνια ένα. Καλύτερα που φτάσαμε εδώ και στεναχωρηθήκαμε, από το να αποκλειστούμε στους "8" και να του δούμε από την τηλεόραση. Κάθε τελικός είναι τελικός. Κανείς δεν είναι ρομπότ. Μακάρι να παραμείνει ο κορμός και να είμαστε ακόμα καλύτεροι. Τώρα κοιτάμε το πρωτάθλημα».

ΖΕΛΙΚΟ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ: «Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι ξανά πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά ακόμη πιο χαρούμενος για τη Φενέρμπαχτσε που είναι για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ευχαριστώ τον πρόεδρο, Αζίζ Γιλντιρίμ, που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να δουλέψω όπως θεωρώ σωστά. Αυτός ο τίτλος ανήκει σε όλους μέσα στην ομάδα, από τα γραφεία και το σταφ, μέχρι και τους παίκτες μου, στους οποίους ανήκει η δόξα. Έκαναν εξαιρετικό Final Four, ίσως με εξαίρεση σήμερα το δεύτερο δεκάλεπτο. Χαίρομαι που όλη η Κωνσταντινούπολη μιλούσε για το μπάσκετ και είμαστε σε μια μπασκετική πόλη. Η Φενέρ έχει εκατομμύρια φιλάθλους και τους ευχαριστώ. Δεν υπάρχει μεγάλη ομάδα χωρίς οπαδούς. Η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετική».

Για τον Ολυμπιακό: «Συγχαρητήρια στον Ολυμπιακό. Είναι ένας εξαιρετικός οργανισμός, άξιζε που ήταν εδώ και έπαιξε καλό μπάσκετ. Ήταν ένα πολύ δύσκολο ματς για μας. Περάσαμε δύο βράδια για να προετοιμάσουμε καλά αυτό το ματς».

Για τη συνέχεια των υποχρεώσεων: «Η ζωή συνεχίζεται. Οι παίκτες μου μπορούν να το γιορτάσουν, αλλά έχουμε τα play offs της Τουρκίας και θέλουμε να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας».

Για τη χρησιμοποίηση του Πέρο Άντιτς: «Ήταν απόφαση του προπονητή. Όλη η ζωή είναι έτσι. Πριν βγούμε σήμερα στο γήπεδο, είπα στους παίκτες μου πως είναι τελικός. Δεν θα ήταν κάτι που θα με έκανε πιο χαρούμενο από το να δώσω χρόνο σε όλους. Όμως δεν είναι πάντα εφικτό αυτό. Πρέπει να κάνεις το καλύτερο για την ομάδα σου. Η ομάδα είναι πιο σημαντική από κάθε παίκτη».

Αναφορικά με το ρόλο του Γιούντο, είπε: «Άξιζε το βραβείο του MVP. Ήταν εξαιρετικός και στα δύο ματς. Ο Έκπε δεν νοιάζεται τόσο να σκοράρει. Το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι που εξαρτάται από το τι κάνει ο αντίπαλος. Η Ρεάλ εστίασε στους περιφερειακούς και ο Έκπε βρήκε ευκαιρίες να σκοράρει. Σήμερα ήταν διαφορετικά. Η προσφορά του ήταν εξαιρετική. Δεν θυμάμαι πολλούς παίκτες που να έχουν συγκέντρωση σαν του Γιούντο, σε άμυνα και επίθεση».

Για την επόμενη σεζόν: «Του χρόνου το Final Four θα γίνει στη χώρα μου. Από τη στιγμή που θα τελειώσει η φετινή σεζόν θα προετοιμάσω την ομάδα μου για να είναι εκεί, στο Βελιγράδι».

Σε ερώτηση για το ποιον τίτλο ξεχωρίζει από τους εννέα δικούς του, απάντησε: «Όλους, για όλους δουλέψαμε σκληρά. Θυμάσαι όλες τις δύσκολες στιγμές μέσα στη σεζόν. Θυμάμαι, για παράδειγμα, φέτος που χάσαμε με 36 πόντους από την Μπασκόνια. Τότε ο πρόεδρος είχε έρθει και μιλήσαμε για τα πάντα εκτός από το ματς. Όταν έχεις τέτοια εμπιστοσύνη όλα είναι διαφορετικά».

Όσο για το αν έχει πλάνο να εξελίξει Τούρκους παίκτες, τόνισε: «Η ομάδα είχε μεγάλες φιλοδοξίες και πετύχαμε το στόχο μας. Εγώ προσωπικά δεν κοιτάζω διαβατήρια. Κοιτάζω τους παίκτες και πόσες ώρες περνούν στο παρκέ. Έχουμε ταλαντούχους παίκτες, αλλά το μέλλον τους εξαρτάται περισσότερο από εκείνους παρά από μένα. Εγώ κάθε μέρα περνάω πολλές ώρες στη δουλειά, πάω στις 9 το πρωί και φεύγω στις 10 το βράδυ. Αν τους αρέσει το μπάσκετ μπορούν να προοδεύσουν, αλλιώς όχι».

Για το αν υπήρχε πίεση: «Πριν την έναρξη της σεζόν κάποιοι προσπάθησαν να μας βάλουν πίεση επειδή το Final Four γινόταν στην Πόλη. Κανείς όμως δεν μπορεί να με πιέσει παραπάνω από τον εαυτό μου. Εγώ προσπάθησα να φτιάξω την καλύτερη ομάδα που μπορούσα. Τώρα είμαστε η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης».

«Μέχρι να σταματήσω να νιώθω όπως νιώθω και τώρα, κάθε μέρα που πάω για προπόνηση, θα συνεχίσω να το κάνω. Όταν σταματήσω, θα κάνω κάτι διαφορετικό στη ζωή μου»..