Milan Tomic

Ένας παίκτης που γεννήθηκε στο Βελιγράδι, όμως έγινε  πιο… Πειραιώτης από τον καθένα, υπηρετώντας την ερυθρόλευκη ιδέα από κάθε δυνατό πόστο. Από αυτό του παίκτη (1991-2005), αλλά και του προπονητή, τόσο ως head coach, όσο και ως assistant, στο πλευρό των Γιαννάκη, Ίβκοβιτς, Μπαρτζώκα και Σφαιρόπουλου.

Ο Τόμιτς κατηφόρισε στον Πειραιά το 1991, έκανε το ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα την σεζόν 1992-93, όταν και εξασφάλισε ελληνικό διαβατήριο και έγινε ο αγαπημένος παίκτης του Ιωαννίδη, καθώς, όπως έλεγε ο «Ξανθός», του θύμιζε τον εαυτό του στα νιάτα του. Εκτός, όμως, από αγαπημένος του προπονητή, ο Τόμιτς έγινε και αγαπημένος της εξέδρας, εξαιτίας του μπασκετικής του ευφυίας, αλλά και της ικανότητας του να συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι, όταν η μπάλα «έκαιγε». Ειδικά όταν είχε απέναντι του τον Παναθηναϊκό, τον οποίο… .εκτέλεσε, τόσο στον ημιτελικό του Final 4 της Σαραγόσα, το 1995, όταν με το τρίποντο του στο τελευταίο λεπτό… σφράγισε την πρόκριση στον τελικό απέναντι στην Ρεάλ, όσο και στον δεύτερο προημιτελικό του ΣΕΦ, το 1997, όταν με τρία  τρίποντα (το ένα από τα 9 μέτρα, λίγο πριν το φινάλε του αγώνα) … κλείδωσε το 2-0 και την πρόκριση στο Final 4 της Ρώμης, στον δρόμο για το πρώτο ευρωπαϊκό.  

Το απόλυτο highlight του Μίλαν Τόμιτς, όμως, ήρθε στο Παρίσι, στον τελικό του McDonalds Open, τον Οκτώβριο του 1997, όταν ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε τους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν. Ο Τόμιτς, όχι μόνο μάρκαρε τον «Air», αλλά…, μετά από άστοχο σουτ του «MJ» τόλμησε να του κάνει παρατήρηση να… σουτάρει καλύτερα την επόμενη φορά! 

Αυτός ήταν ο ένας και μοναδικός Μίλαν Τόμιτς, των πέντε πρωταθλημάτων (1993, 1994, 1995, 1996, 1997), των τριών κυπέλλων (1994, 1997, 2002), της μίας Euroleague (1997), αλλά, πάνω από όλα, της απεριόριστης αγάπης των φίλων του Ολυμπιακού.