Ιστορίες με έναν Θρύλο! (Μέρος 2ο)

Έντεκα χρόνια, 103 συμπαίκτες. Ο τεράστιος Βασίλης Σπανούλης «παρουσιάζεται» από το Olympiacosbc.gr μέσα από τα μάτια όλων των συμπαικτών του στον Ολυμπιακό.

Η αρχή έγινε με την πρώτη δεκάδα συμπαικτών του (Αγραβάνης, Πάντερ, Γκετσεβίτσιους, Τουπάν, Ντάνστον, Λεντέι, Γουίλτζερ, Τσουμάνης, Πάουελ, Γουέμπερ), οι οποίοι αποκάλυψαν ανέκδοτες ιστορίες, γούρια, συνήθειες, στοιχεία του χαρακτήρα του και πολλές στιγμές που τους στιγμάτισαν από την καριέρα του ανυπέρβλητου κυρίου με το «7» στην πλάτη.

Σήμερα το Olympiacosbc.gr παρουσιάζει την επόμενη δεκάδα παικτών, που μιλούν για τον αξεπέραστο «V-Span».

ΟΘΕΛΟ ΧΑΝΤΕΡ (2014-2016): «Από τον Βασίλη θα θυμάμαι πολλά. Ζήσαμε τόσα και πραγματικά θα μου μείνουν όλα στη μνήμη. Ήμουν και εγώ στο παρκέ σε αυτή την τεράστια σειρά τελικών το 2016 με τον Παναθηναϊκό και έζησα όλη αυτή τη σπουδαία του ραψωδία. Αυτό όμως, που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω και κάθε φορά που το θυμάμαι γελάω, είναι τα πόσα γούρια είχε. Ήταν απίστευτο! Πολλές φορές σε αγνοούσε όταν του μιλούσες για να ακολουθήσει τη ρουτίνα για το γούρι του. Και μου άρεσε πολύ να τον πειράζω εκείνη ακριβώς τη στιγμή, γιατί ήξερα πως δεν πρόκειται να μου δώσει καμία σημασία. Πραγματικά ήταν κάτι ξεκαρδιστικό! Πέρα από την πλάκα, όμως, ο Βασίλης Σπανούλης είναι ένας από τους καλύτερους που έπαιξαν ποτέ στην Ευρώπη. Αυτά που έκανε στο παρκέ είναι απλησίαστα και του εύχομαι ό,τι καλύτερο σε ό,τι επιλέξει να κάνει πλέον».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΡΑΤΟΣ (2014-2016): «Ο Βασίλης είναι ο άνθρωπος που με εμπνέει καθημερινά στο να γίνομαι καλύτερος σε αυτό που κάνω. Είναι εκείνος που επηρέασε και επηρεάζει τον χαρακτήρα μου και την προσωπικότητα μου ακόμη και τώρα. Το mentality και η αφοσίωση του σε αυτό που κάνει είναι πρότυπο για εμένα και το που θέλω να φτάσω. Είμαι ευλογημένος που τον έζησα και υπήρξα συμπαίκτης του. Έμαθα πάρα πολλά από εκείνον. Η καριέρα του και τα όσα πέτυχε, πιστεύω δεν θα επαναληφθούν».

ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΛΟΥΚΑΣ (2010-2011): «Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα καλοκαίρι που ήμασταν στη Σύρο με τον Βασίλη. Εγώ, είχα σταματήσει το μπάσκετ και είχαμε πάει με τον Βασίλη καλεσμένοι του Γιώργου Πρίντεζη στο τουρνουά που είχε διοργανώσει στο νησί. Ένα βράδυ λοιπόν, επιστρέφοντας από φαγητό, ήταν περίπου 2:00 τα ξημερώματα, περάσαμε από την κεντρική πλατεία όπου ήταν στημένα τα γήπεδα και είδαμε παιδιά να παίζουν μπάσκετ. Την ώρα που τους είδαμε, λοιπόν, είπαμε με τον Βασίλη: «Θα χαρούν πολύ εάν κατέβουμε να παίξουμε μαζί τους». Και αυτό κάναμε. Παίξαμε πολλά μονά και η βραδιά κατέληξε, κλασικά, σε κόντρα μεταξύ μας. Παίζουμε λοιπόν τρίποντα και βάζω εγώ 4/5, βράδυ, σκοτάδι τελείως, μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος που έβαλα 4/5 (γέλια). Και μετά ήταν η σειρά του να σουτάρει, ήμουν σίγουρος πως θα κέρδιζα, τον πείραζα και βάζει 5/5. Ακολούθησε… ωραία ατμόσφαιρα. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, κοιμηθήκαμε και το πρωί τον ρώτησα : ‘Καλά ρε Βασίλη, πως έβαλες 5/5; Δεν μπορούσα να κοιμηθώ’. Και μου απαντάει: ‘Όντως, μέσα στο σκοτάδι ήταν πολύ δύσκολο και εγώ δεν το πιστεύω. Αλλά να ξέρεις, εάν έχανα, δεν θα το άντεχα’. Πρόκειται για ένα χιουμοριστικό περιστατικό, το οποίο όμως, μαρτυρά έναν από τους λόγους που ο Βασίλης έκανε αυτή την τεράστια καριέρα. Ο Βασίλης κατάφερε και κάτι άλλο μοναδικό... Να περάσει σε δεύτερη μοίρα το τεράστιο ταλέντο του, αναγκάζοντας τους πάντες να μιλούν για το work ethic του, που λένε και στις ΗΠΑ. Είναι άξιος συγχαρητηρίων για όσα κατάφερε».

ΜΠΟΜΠΙ ΜΠΡΑΟΥΝ (2017-2018): «Είχε μεγάλη επιρροή στην καριέρα μου σίγουρα. Όλα τα χρόνια που τον αντιμετώπιζα, τον θαύμαζα. Όταν βρεθήκαμε συμπαίκτες, ένα όνειρο μου έγινε πραγματικότητα και πραγματικά μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που έκανε προπόνηση. Αντιμετώπιζε την κάθε προπόνηση σα να είναι ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του. Το να βλέπω έναν παίκτη στα τριαντά-έξι του να προπονείται έτσι, ήταν για εμένα ένα μάθημα. Το σώμα του είχε τόση καταπόνηση όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ο ίδιος φρόντισε να αντέξει σχεδόν ως τα σαράντα, κάτι που αποτελεί απίστευτο επίτευγμα. Με έκανε και εμένα να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος. Πραγματικός ηγέτης. Ο καλύτερος όλων των εποχών».

ΝΙΚΟΣ ΑΡΣΕΝΟΠΟΥΛΟΣ (2017-2018): «Αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στον Βασίλη ήταν το πόσο συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος υπήρξε σε αυτό που έκανε. Δεν υπήρξε ούτε μια μέρα που να ‘ξεχώρισε’ κάποιο παιχνίδι ή μια προπόνηση. Για τον Βασίλη, δεν υπήρχε τίποτα λιγότερο από το να δώσει το 100% σε κάθε προπόνηση και αγώνα. Αυτή η νοοτροπία για εμάς τους νεότερους αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος στην καριέρα του, αν θέλει να γίνεται κάθε μέρα καλύτερος. Και πραγματικά, αυτό είναι το στοιχείο που θα ήθελα να του μοιάσω όσο περισσότερο γίνεται. Έκανε σπουδαία καριέρα και του εύχομαι ό,τι καλύτερο στη συνέχεια της ζωής του».


ΤΡΕΜΕΛ ΝΤΑΡΝΤΕΝ (2014-2015): «Αυτό που με εξέπληξε στον Βασίλη, ήταν το πόσο πειθαρχημένος ήταν. Κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση, στην ρουτίνα του πριν και μετά από κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα. Εκεί κατάλαβα γιατί έχει φτάσει τόσο ψηλά. Δεν γίνεται να φτάσει κανείς τόσο ψηλά και να παραμείνει εκεί για τόσο χρόνια χωρίς αφοσίωση. Και σε αυτό ήταν ο καλύτερος που έχω γνωρίσει. Μοιραζόμασταν το ίδιο δωμάτιο στις εκτός έδρας αποστολές και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για πολλά πράγματα. Η πειθαρχία του ήταν κάτι αξιοζήλευτο. Πολλοί άνθρωποι τον έβλεπαν μόνο στα σαράντα λεπτά του αγώνα, αλλά πιστέψτε με, είχε κάνει πολλές θυσίες και είχε βάλει αρκετή δουλειά πριν για να δει ο κόσμος αυτό το αποτέλεσμα που έβλεπε στο παρκέ. Είχα την ευκαιρία να ζήσω και την υπέροχη οικογένεια του, αλλά και το πώς τους φερόταν. Πιστέψτε με, ακόμη και αυτό έπαιξε ρόλο στην εικόνα του στο παρκέ. Ήταν τιμή για εμένα να βρεθώ στο πλάι του και να παίξουμε μαζί. Πραγματικά, ένας από τους σπουδαιότερους που έπαιξαν το άθλημα».

ΛΟΥΚΑΣ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΙΔΗΣ (2010-2011): «Αυτό που θυμάμαι και προσπαθούσα να αντιγράψω και εγώ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι παίκτες, από τον Βασίλη, ήταν η αφοσίωση και η συγκέντρωση που είχε κάθε στιγμή για το μπάσκετ. Δεν έχω πολλά να πω, τα “λέει” όλα η καριέρα του. Είναι ένας πραγματικός Θρύλος και του εύχομαι να είναι καλά και να απολαύσει την οικογένεια του τώρα που θα έχει περισσότερο χρόνο».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΟΛΙΟΠΟΥΛΟΣ (2015-2019): «Αυτό που μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση με τον Βασίλη είναι το ποσό πολύ αγαπούσε αυτό που έκανε και με πόση προσήλωση. Είτε ήταν προπόνηση με την ομάδα, είτε ήταν ατομική, ήταν πάντα συγκεντρωμένος στο 100% και αυτό τον έκανε τόσο ξεχωριστό και τον καλύτερο που Έλληνα που έπαιξε αυτό το παιχνίδι κατά την άποψη μου. Μια μέρα που θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό είναι αυτή του τελικού της Ευρωλίγκας του 2017. Όλη την μέρα, από το πρωινό μέχρι την ώρα του αγώνα, φαινόταν πόσο συγκεντρωμένος ήταν και πόσο ήθελε να κερδίσουμε, που με το ζόρι ακούσαμε την φωνή του στο τραπέζι της ομάδας. Γι εκείνον μπορεί να ήταν κάτι συνηθισμένο, να αντιμετώπιζε τα πάντα έτσι, αλλά για μένα ήταν κάτι που με στιγμάτισε για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεις κρίσιμες καταστάσεις και αγώνες. Είναι και αλλά πάρα πολλά που μπορώ να πω, αλλά θα χρειαστεί να μιλάω ώρες. Βασίλη, σε ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες στο άθλημα μας και για όλες τις συγκινήσεις με την Εθνική μας. Σε προσωπικό επίπεδο σε ευχαριστώ που μας έδειξες πως πρέπει να είναι ένα πρότυπο αθλητή και οικογενειάρχη. Καλή επιτυχία σε ό,τι και να κανείς στη ζωή σου».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΛΥΝΙΑΔΑΚΗΣ (2010-2012): «Ο Βασίλης έφτανε κάθε μέρα στα όρια του. Σε σημείο τέτοιο που δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις εάν πρόκειται να ετοιμαστεί για αγώνα ή για προπόνηση. Έδινε το 150% των δυνάμεων του, δεν σταμάταγε ποτέ και για τίποτα. Δεν το πίστευα! Δεν μπορούσα να πιστέψω πως υπήρχε αθλητής που ξεπερνούσε κάθε μέρα τα όρια του. Το βλέμμα του και η συγκέντρωση του τα έλεγαν όλα. Και το πιο σημαντικό... Όταν ο Σπανούλης ήταν μαζί σου στο παρκέ, σου έβγαζε μια σιγουριά. Ήξερες πως με τον Σπανούλη στο παρκέ όλα θα πάνε καλά και οι πιθανότητες να πάρεις τη νίκη ήταν υπέρ σου».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥ (2015-2017): «Πρώτα απ’ όλα θέλω να του πω συγχαρητήρια για όλα αυτά που κατάφερε στην πολύχρονη καριέρα του και που αποτέλεσε αιτία να εμπνευστούν παιδιά από πολλές γενιές! Μιλάμε για έναν Θρύλο του αθλήματος! Εμένα αυτό που μου έκανε εντύπωση από τη συνύπαρξη μας, ήταν η προσήλωση που είχε κάθε φορά που έμπαινε να κάνει προπόνηση. Έλεγα από μέσα μου ότι δεν γίνεται αυτός ο τύπος να κάνει προπόνηση πιο δυνατά από εμάς. Υποσυνείδητα σε ωθούσε με την παρουσία του και μόνο να είσαι ανταγωνιστικός κάθε μέρα! Το πόσο ανταγωνιστικός ήταν φαινόταν και από το γεγονός ότι υπήρχαν φορές που τον μάρκαρα πιο δυνατά και καταλάβαινα ότι νευριάζει, αλλά στο τέλος της προπόνησης ερχόταν πάντα και μου έλεγε: ‘Καλά κάνεις και παίζεις δυνατά’. Εγώ θέλω να του ευχηθώ τα καλύτερα στη νέα ζωή που ξεκινάει! Ξέρω ότι θα είναι πολύ δύσκολη η αρχή, γιατί είναι ένας άνθρωπος που ζούσε και ανέπνεε για το μπάσκετ. Όταν έχεις αφιερώσει όλη σου τη ζωή σε αυτό, η μετάβαση είναι ακόμη πιο δύσκολη! Παρόλα αυτά έχει τη γυναίκα του και τα παιδιά του, που θα τον βοηθήσουν σε αυτό. Μακάρι να μείνει στον χώρο και να μεταλαμπαδεύσει την αγάπη του για το άθλημα και στις επόμενες γενιές».

*Σε παρένθεση η σεζόν που βρέθηκαν μαζί με τον Βασίλη Σπανούλη.